سرزده ماه گریه ها وای من

هلال محرم که پیدا شده

محرم شد احیای دین عزای امیرالمومنین

گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما

وقتی برات گریونم و تا خیمه هات پر میزنم

ما ماه ماتمه اومد محرمت

یم فاطمی دورسرمدی مه هاشمی گل احمدی

ای مصحف پاره پاره من

ماه ملک منظر باخ

جسمت زخمی مانده بر خاک

از لابه لای زلف هایش ما می ریزد

می شود بر اکبر لیلا رسول الله گفت

شهیدم کاکلش در خون غلطونه

من از نسل مجنونم

پاشو نگاه کن که با چه حالی رسیده بابا

امیرالمومنین صحرای محشر را تماشا کن

عمو رسیدم از حرم تا بیام با تو

از زیر پلکه های پر خون دیدم دویدی تو میدون

ای یادگار عترت قرآن بیا بیا

مرده بودم زنده شدم عشق تو را بنده شدم