آرشیو مطالب محمود کریمی
روضه
ای آفتاب زهرا عجل علی ظهورک
غم تو ارث مادریمه
با قد خمیده ام آی بابا جان
روضه
روضه
کی دیده در یم خود آیات بی شماره
شمعی شدم که بی تو به سو سو در آمده
مجنونم و پریشونم
محبتت آقا منو شفا داده
آمدم ای شاه پناهم بده
ام الائمه گفت نوحو علی الحسین
آسمان است و خسوف قمرش معلوم است
دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد
مگه زنده میمونه ماهی بی دریا آقا
ماهی با دریا خوشه
میاد صدای غریب مادر
انا العباس واویلا
