
آرشیو مطالب محمود کریمی


از این مصیبت دل من در تب و تابه

ناله ها پرده ی راز جگرش را بردند

اگر به سامره ام اوفتد گذر سر و جان را

منم عار او، او بود یار من

وای وای وای اربابم

نور خدایی تو خورشید نسل زهرایی

شیعتی مهما شربتم ماء عذب فاذکرونی

صلی الله علی الباکین علی الحسین

وقتش رسیده وقت کنی رو به ما کنی

ای نجل جواد، ابن رضا، حضرت هادی

شب شب وصاله می می می حلاله

در ازل تا کتاب حق وا شد

مصرع ناقص من کاش که کامل می شد

رو گلا شبنم بارونه بارونه

من که دلم دلبری مثل حیدر داره

ستاره میریزه از عالم بالا

در دلم نیست بجز عشق اهورایی تو

اگه هزار بار به پای تو مولا بمیرم
