آرشیو مطالب سیدمجید بنی‌فاطمه
یاس بوی مهربانی می دهد
شاها تویی امیر عالم
اگر می خواستی سوزی در آتش حاصل ما را
وا اماه
روضه پایانی
غم و غربت نشسته بر این دل زارم
عشق رسوایی محض است که حاشا نشود
روی نقشه جهان یه سرزمین دل میبره
بنفشه سان سر خود روی دوشت داری ای مادر
برای روضه زهرا به ما توان بدهید
به اذن و مدد خالق یکتا
ای زینت دوش نبی
ندهد فرصت گفتار به محتاج کریم
شه والایی بن الزهرایی
دلبسته ام مرا ز سر خویش وا نکن
آقا ببین بی تابم
پشت میله بی کسی
چه تشییع چهار نفره
