دم نبود و آدم نبود و عالم نبود علی بود

تموم زندگیم حسینه

ای دل بگیر و دامن سلطان اولیا

شهاب من شب بارانی مرا دریاب

دیوونگی کارمه دردمه

روزی که راز خلقت دنیا نوشته اند

هر که دل داد به تو میل به دنیا نکند

ذکر حضرت اباالفضل

عیسی کجاست تا که ببیند مقام تو

نور میباره نقل گهواره اون ماه و ستاره

خشم نگاه تو بود همچو طوفان

عشق من عشق من عباس اباالفضل

دل خدایی شده با لطف امیر کربلایی

پیش رخ تو ماه هویدا نشود

ای نگار بی قرینه

حسین دلم رو بردی

ذکر علی

مژده بر اهل ولا اومده دلدار

آوای دف پیچیده سر میزنه سپیده

عشق تکرار آدم و حواست