آرشیو مطالب حسین سیب سرخی
شب احیا است عجب حال و هوایی دارم
سرم شکسته تا ابرومه
این صدای غرش قیام شیعه های حیدره
محبت اهل عرفان کرد ما را
همه ی دنیامو بگیر
روضه
نگفتی زینب تنها میشه
آخه من غیر حرم کجا برم
علی گویم و دل به دریا زنم
شکسته تا ابرو فرق مرتضی
شده نام زیبات ذکر محفل ما
همه ی دنیامو بگیر
دوباره هوای این شهر بوی کربلا گرفته
یا حسین غریب مادر تویی ارباب دل من
پری بده که برایت به شعله ها بزنیم
خسته و بی کسم و غربت یک شهر بس است
سرم شکسته تا ابرومه
شبیه ابر خون چشماته
