دنیا بدون روضه ی آقا جهنم است

ذکر دل دیوونه ام حسین حسین

منی که اومدم تا کربلا نکن فراموش

ای روشنی بخش دل شیدا

ای ماه آسمون من همدم و هم زبون من

صحبت گوش و گوشواره حالا حالاها جا داره

بی همگان به سر شود

اشکای پر التماسم میاد

غروب جمعه ست دوباره دل تنگم بونه داره

سلام به تشنه لب میدم

ما نوکریم و عادتمان گریه بر حسین

حسین وای

از دل فریاد منی

من از شوق بارون به دریا زدم

توی این دار دنیا تویی یار و شفیقم

رویای روز و شب من

با تو چه سرمست شدم

تو زدی زنجیرم میدونی که بی تقصیرم

چشم که وا کردم و دنیا دیدم دل بابام و سوخت

یک کربلا بده همه ی هستی ام بگیر