آرشیو مطالب محمود کریمی
شبا که گریه میکنی گریه ام میگیره
ای به دست کرمت چشم خلایق نگران
زهراست چراغ راه مردان
جنت که خود به نام شبستان فاطمه است
مثل سیبی که از عدن برسد
خونه ی علی آیینه بندونه
موجیم و ساحل تویی
کبوتر دل من هست جلد بام علی
الا مکه چه زیبا شدی
سلام بانو سلام مادر
به نام نور به نام ستاره های بهشت
سلام ای عشق دیرینم
در مذهب ما کلام حق نادعلی است
در مذهب ما کلام حق نادعلی است
عمریه خراب و بیمارم یا علی مدد
تو که بردی دلا رو
سیدی مولا ابکنی مولا و ابک للیتامی
زهراست چراغ راه مردان
