آرشیو مطالب محمود کریمی
ای مادر تو که رفتی
به خدا دار و ندارم یه دله
من گرد راه حضرت زهرا نمی شوم
ای به زندان کرده خلوت با خدا
چه تک و تنها چه غریبونه
ای سمت نوکری ات
سلسله موی دوست حلقه دام بلاست
ارث از نبی برده پیمبر بودنش را
شاد کن این دلم که غمگین است
من که کبوتر دلم انس گرفته با رضا
چه تک و تنها چه غریبونه
غربت رسید و داغ حرم را زیاد کرد
بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا
بر روی لب هایت بجز یا ربنا نیست
تافرض شود در شب زندان چه کشیدی
خدا را شکر که در پناه حسینم
مناجات (بخش اول)
مناجات (بخش سوم)
