کوچه شلوغ و کوچه پر از دود

زهرا همان کسی است که بیت محقرش

روضه

در عزای فاطمه نوروز هم روز عزاست

عشق تو تو خونه زادیه

از این مدینه دلم گرفته

مثل تو از دنیا دلگیرم مادر

خوشم که از ازل شدم به درگه ات گدا حسن

واویلا از این غم آتیش دشمن و حرم

من آمدم برای یاری علی

جان به لب هایت رسیده مادر

روضه

کاش کوچه ای نبود کاش خانه در نداشت

یا من عینی الیک یا ثارالله یاابن الحیدر

واویلا از این غم آتیش دشمن و حرم

تا خانه به جز راه کم و مختصری نیست آهسته برو

ای شه بی کفن ای همه دین من

ام الائمه گفت نوحو علی الحسین

کاشکی باشه تو دستای تو دستم

بر خیمه کنار رفت و یکی رنگ از رخ پریده داخل شد