آرشیو مطالب حسین سیب سرخی
نوکر دربارمو من محرم زاده ام
کبوتر مدینه پر نداره
ته گودال مادر افتاده
تا که این قلب زار و حزینم
بازویت را به زمین میکشی و میکشی ام
مجنونم لیلای من تویی
من اونم که پای عشقت جونشم میده
به پای عشقت برای عشقت
کیمیای عشق حب حیدر است
روضه
ادب و غیرت ابالفضلت همه مدیون مادری تو بود
هوا هوای کربلا
درخشد در جنان چون بدر نورانی جمال تو
سردار سر شکسته در خون شناورم
اباالفضل ای جلوه مردانه تو
ای که نامت دلربا و اعظم اسماء حسین
یا عباس جیب الماء لسکینه
حسین جانم جانم جانم
