مرد غریبی که خدا در باورش بود

تو دلای ماست ماتم حیدر

مناجات پایانی

مثل اون دل شکسته دل من به غم نشسته

تویی حبل المتین ما

ای بی شکیب شب مرد غریب شب

صدای گریه ی ام المصائبی سخت است

سر حلقه کائنات شاه نجف است

گفتیم چه شبها همگی بار خدایا

روضه

اون که مثل لیلة القدر واسه مردم ناشناسه

روضه و مناجات

حرمت عشق حرم هاست

روضه

روضه

آروم نداره دلش از جور زمونه بی وفا

با چشم تر بابا رفته سفر بابا

پر میزنه سمت نجف هر دم قلبم

تپش نبض حیات و هستی با شروع تو

مثل اون دل شکسته دل من به غم نشسته