آرشیو مطالب محمود کریمی
گل بر تو و جوانی تو گریه می کند
دیوانه خموش به عاقل برابر است
دل هر عاشق شیدا علی گوید
سلسله موی دوست حلقه دام بلاست
می بینم تو رو روی بستر
روی نیازم کجاست کوی حسین است و بس
ای عمه جون من راهی ام
شاه شمشاد قدان
عمه چشام سنگین شده بیا و امشب از بابام بگو
من که با قدرت ایمان خودم
می گفت به ماه آسمون شمع شبستون منی
بسم رب العشق
ذکر امام حسین
صبر جمیل زینب صبری است بی نهایت
مدعیان کم زنند دعوی بالاتری
روی نیازم کجاست کوی حسین است و بس
مادر من حسینتم مادر
از من حلاوت سخنت را گرفته اند
