تویی تو حیدر حسین

هر جا سخن از خاک دری هست

اومد دوباره خود پیغمبر

پر میکنیم از می گلوی باده ها را

علی علی زین العابدین

ساقی می بده که مرا زیر و رو کند

بهار عشقه هوای عشقه

باران گرفت و زمزم و کوثر به ما رسید

عمریه این چادر سایه سرمه

عمریه چادر تو روی سرمه مادر

قرآن گشودم آیه محشر بیاورم

بهار عشقه هوای عشقه

آتش عشقم تب عباسه

روزی شعر من امشب دو برابر شده است

شاه مردان علی

دوران غربت نبوی سر رسیده است

دلم امشب هلاک یاره

دلم از دست غم آزاده

شاه مردان علی

می نویسم سر خط نام خداوند رضا