دلم حسین عاشق دلبریته

ذکر نزول عطا یا حسن و یا حسین

آخرش این خاک ایوانش طلایی می شود

آقا شنیده ام جگرت شعله ور شده

گرد حرم دویده ام

بنبی عربی به رسول مدنی

راحت شدم دیگه آخر

ما سینه زنان

زیر گلوت رو کاشکی نمی بوسیدم

تو به دل ازم نگیر

میدونم نوکری بلد نیستم

بارون اشک من آب فراته

کربلا شده بالم و پر پروازم

حسین ای وای

هر جایی که رفتم بود حرف از دلبری تو