هستی ام زهرا با دل خونین رفتی از دنیا

دلم هوای کربلای باصفات رو کرده دوباره

خانه ما گرچه از خشت است و گل

نفس نکشیده است منت از جوهر

روضه

روضه حضرت زهرا

دل میزنم به دریا پا میزارم تو جاده

ابرای دلواپسی خیمه زده توی نگات

ای بانوی روز جزا

المنة لله که دلم افتاده زیر قدمت

آی شهیدا یه عمره دل من تنگه براتون

نفس نکشیده است منت از جوهر

روضه

قمر از ابر غم باشد سیه گون

اومدم اینجا قلبم رنگ خدا بگیره

ای دختر خیر البشر زهرا یا زهرا

ای که از تو برپا تموم دنیا

مرغ دل یک بام دارد دو هوا

وعده ای داده ای و راهی دریا شده ای

پر میزنم دم به دم