آرشیو مطالب سیدمهدی میرداماد
در میان هلهله شور و نوا گم می شود
گرچه کویری دریا رو داری
کرببلا نبر ز یادم
بچه بودم که شدم نذر چشات امام رضا
با نام رضا به سینه ها گل بزنید
هزار مرتبه جانم بگیر و جانم ده
روضه
نگاه های نیمه جونش ندبه غم میباره
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله
سقای دشت کربلا اباالفضل
ای غایب از نظر ها کی می شود بیایی
اگرچه بسته به زنجیر و در اسیری بود
همه عالم شده در غم
ابد والله ما ننسی حسینا
مرد خدا اگر چه به غربت اسیر بود
بر روی لب هایت بجز یا ربنا نیست
یا باب الحوائج یا موسی ابن جعفر
باز این دلم هوای کربلا داره
