دخترک برادرم

روضه

دیگه تموم شد

من دیگه بال پریدن ندارم

حال من رو به راه نمیشه

پناه حرم

میگیرم دوباره رخصت

روضه

هنوزم روضه میگیرم

روضه

روضه پایانی

تو و ایل و تبار تو سلطان

اسمت از روی لبهام نمی افته

اشک غربت شد نصیبم

مدح امیر المومنین

چشم به راهت بودم دیر اومدی بابا

مالامال دردم

بر طاق جنان حك شده سیمای رقیه

بینی و بین الله بین الحرمین

از دشت پر بلا و مکانش که بگذری