آرشیو مطالب محمدرضا طاهری
روضه
روی حرفاش از بابام علی
آه سایه غم زد اجل روی سر من
علی بیا به برم که راهی سفرم
خواهی اگر زیر و رو کنی زمین و زمان را
بسوی ما بنما دلبرا نظر گاهی
اجر رسالت ادا شد تو کوچه های مدینه
جگرم خون و دلم سر به گریبان علی
جونم و کف دست میگیرم
دخترت از پا نشسته
اگر ز قافله دوری خوب میدانی
از غم تو یا حسین همیشه دلم بی قراره
اگر کشتند چرا آبت ندادند
بی تو بهارم خزونه
روضه
دلم ز دوری رویت بهانه میگیرد
حالا که رفتی مادر
تو را به زمزمه و اشک های مادرتان
