آرشیو مطالب محمدرضا طاهری
بگید چاووش بخونه که غم از دل امون برده
دارد زمان آمدنت دیر می شود
روضه
ای سرو سری نمانده ز عشقت به خاک نیست
به یک نگاه تو بیمار می شود دل من
روضه
چشمامون چه بی قراره
بگید چاووش بخونه که غم از دل امون برده
پروانه ایم و کاش که خاکسترت شویم
سر خاکت دوباره آمده ام
کنار برکه چشمم نگاه توست مقیم
زهرای من پروانه وار دور تو گشتم
در سوخته و به ما دگر سر نزنید
منم و کعبه کویت
نه نسیمم که بر کوه و چمن سر بزنم
گرد ملال آینه ها را گرفته بود
شبای فاطمیه حکایت دلای خسته است
مرد میدان دین بی سپاه است
