
آرشیو مطالب محمود کریمی


جانم به لب رسیده ز آه تو یا علی

دل هر عاشق شیدا علی گوید

روی نیازم کجاست کوی حسین است و بس

سلسله موی دوست حلقه دام بلاست

باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است

روضه

بر لب آبم و از داغ لبت می میرم

پشت سر دعای زینب و رباب

ای امیر با صلابت ای ماه حسین

رو سرت جای عموده فاطمه پیش تو بوده

کنار دل و دیده دریا ابالفضل

ز تو شرمنده ام آب آورت رفت

فاطمیه هر چی گل یاس تو دنیا پرپر میشه

به سامانم نمی پرسی نمی دانم چه سر داری

خدایا سقا غریب و تنها

یا ایها العزیز

هوای دخترکی را برادرش دارد

چرا هوا زمستونیه
