آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

کی میایی که جهان از تو صفا می گیرد

خواهشی کن از علی یکبار خواهش میکنم

روضه

بجای قلب من خانوم سکوت خونه رو بشکن

اینجا یه دل نگران یه فاطمه بود

موقع رفتنت شد این همه بی قراری

ای که سوز ناله ات خون در دل افلاک کرد

یا زهرا یا زهرا

من غریب شهرم و تنها تو هستی یار من

بی تو بهار ما همان فصل خزان است

قرار من چه کسی بعد تو قرار علی است

روضه

آخر این روزگار با ماها چجوری تا کرد

حسین وای

نفس میزنم برای شنیدن روضه های

ماه شبای تار من تویی حسین

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

دوباره بزم عزا باز مرثیه خوانی

داشت با خاطره رخصت بابا می رفت