حسین مناسب آمده زلف تو و سر عشاق

روضه

روضه

بعد تو بی پناه و حیرونم

اقا چه می شود که محیا کنی مرا

نمیشه باورم که وقت رفتنه

روضه

سرو دل آرام مادرم برادرم

بنال بلبل اگر با منت سر یاری است

بهونه میگیره دل

آبرویی که دادی از سر من زیاده

نبوی خصلت ای حسن

خوب است روضه ، روضه ارباب بهتر است

روضه

ای عمو فتح نمایان کردم

هم بدن سالم نما هم تن ارباب بی غسل و کفن

در بیابانی که لطفت ضامن آهو شود

این چند روزه کار دلم بی قراری است

آنان که در جوار رضا آرمیده اند

ای تجلی صفات همه برتر ها