ببین چگونه چشم من پر از خیال و خواهش است

مردم از این الم که نمردم برای تو

آقا نوکراتو دوست دارم

ای همه میل دل من سوی تو

روزگار دلگیر از زندگی شدم سیر

پر بسته ام و ز جور صیاد

سلام ای گل باغ زهرای اطهر

ای باغ مراد خلق عالم

تفریق رسول از ولی نتوان کرد

در عالم خلقت همه موجودات

میدونی دل من سراپا جنونه

سخنرانی

بارون کرامت میباره

یا قاهر العدو و یا والی الولی

گرچه چندی است که بی روح تر از هر جسدیم

دنیا دنیا دلم مجنون تو

این بادیه پر نور اگر می گردد

نگاه کنین امشب خنده مولا رو

تو ای سرچشمه هر عشق

صبر و قرار خیمه ها رو بردی